The Basic Principles Of ปรปักษ์จำนน

ความรักในตำนานของหลี่หลานตี๋และหวังอันอวี่แห่งยุคราชวงศ์ชิง

นักเขียนทำให้เราเชื่อว่า เว่ยเซ่าเป็นทหารจริงๆ นิสัย การกระทำ

พระเอกเว่ยเซ่า ☺️ โตมากับความแค้น ที่พ่อของตัวเองกับพี่ชาย โดนปู่นางเอกหลอก จนต้องตายในสนามรบ ตัวเว่ยเซ่าเองก็บาดเจ็บหนัก เจอมาขนาดนี้ไม่เกลียดครอบครัวนางเอกก็บ้าแล้ว ไม่แปลกที่ตอนแรกจะรังเกียจนางเอกสุด ๆ แต่ก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายนางเอกนะ

ในเมื่อเป็นแบบนี้ พระนางจึงระแวงกันและกันอยู่ตลอด เล่มหนา ๆ ห้าร้อยกว่าหน้าผ่านไปสามเล่ม ก็ยังระแวง เล่มจบแล้วก็ยัง...ยังระแวงจนเราระอา เราจึงอ่านไปได้ช้า ๆ ด้วยความไม่ถูกใจ เพราะไม่นิยมพระเอกที่ลุ่มหลงในรูปโฉมกับรสรักที่ได้จากนางเอก ไบโพล่าร์ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สลับกันอยู่ระหว่างระแวงกันกับขึ้นเตียงกัน พระเอกจะออกแนวชายเป็นใหญ่อะไรนักหนา นางเอกเองก็ไม่น่ารัก ไม่ชวนสงสาร แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลประกอบ เห็นด้วยว่านักรบหนุ่มแบบพระเอกก็ควรแล้วที่จะเป็นแบบนี้ แสดงออกแบบนี้ จะไปหาความละมุนละไมในอารมณ์มาจากไหน แต่เมื่อความเรียลมา.

เป็นเรื่องที่สร้างจากนิยายแล้วปรับบทได้ดีมากกกก จากใจแฟนนิยาย แคสพระนางตรงปกเหมือนเดินออกมาจากหนังสือ เคมีฟิสิกส์ชีวะดีหมด ยิ่งเพิ่มดีเทลเนื้อเรื่องเข้าไปยิ่งกลมกล่อมมากๆ ขอให้ดีไปจนจบเลย

แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่า���ีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้

ท่านโหวบอกใคร ๆ ว่าไม่มีใจรักเสี่ยวเฉียว แต่พฤติกรรมกลับตรงข้ามนะเจ้าคะ

พออ่านตอนพิเศษของเล่มหนึ่งยิ่งรู้สึกได้ชัดเจน

Your browser isn’t supported any longer. Update it to get the ideal YouTube experience and our most current characteristics. Find out more

ปล. เราชอบปกเก่ามากกว่าปกใหม่ซะอีก มันเข้ากับเนื้อเรื่องแต่ละเล่มมากกว่าอ่ะ

หลังจากอ่าน ๆ ไปเรารู้สึกว่าผู้เขียนจะบอกเราว่าเบื้องหลังความสำเร็จของผู้ชายนั้น มีผู้หญิงอยู่ ถ้าได้เมียดี ชีวิตก็จะดี๊ดียิ่งขึ้นไป

กดดัน น่��รำคาญ​ บอกไม่ถูกเนื้อเรื่องเรื่อยๆ วกวน สับสนตลอดเวลา

I like Xiao Qiao character a great deal of! She's quite intelligent and conscious. As normal for a Chinese historic romance Tale, the female protagonist travelled as a result of time in the past and reincarnates as some other person, but this see it here one particular didn't make me experience bored in any way.

โดยรวมแล้วจัดว่าอ่านได้เรื่อย ๆ สนุกกลาง ๆ โทนอารมณ์นิ่ง ๆ ค่ะ :)